E tam konkluzja to tylko ramiona aż po nawias i to co w nim nuda.

Przepraszam Autorze za szczerość, ale mnie ten tekst nie przekonał, nie znalazłam tu nic nowego, ciekawego, twórczego, powtórzenie nuży i męczy.

Świetny wiersz, msh.

Nie dość, że świetnie budujesz frazy, jeszcze wprowadzasz leitmotiv, który czyni wiersz cudnym, wysmakowanym erotykiem. Bez wyuzdania, a sensualne, cudne wyznanie. Bardzooo, msh.

serdeczności,

z.

Bardzo Wam wszystkim dziękuję za przeczytanie i komentarze. Przepraszam, że dopiero teraz ale koniec roku to u mnie nawał pracy, więc wrzucam teksty w wolnej chwili (najczęściej sobota) i mogę odpowiedzieć również w taki sposób. Nie mam nic przeciwko zarzutom, że tekst nudny, pełen powtórzeń itp. Napisałem jak czuję. Powtórzenia uznałem za niezbędne, co nie znaczy, że są idealne. Nie chciałem, by ten tekst był słodkim lub przesłodzonym wyznaniem miłości, ale zamysł był taki, żeby "ramiona" lub cokolwiek, co mogą oznaczać stały się najważniejszą częścią opowieści. Tym, którzy odczuli podobnie, dziękuję. Nieprzekonanym do mojego pisania, dziękuję również - może kiedyś utrafię ze swoim tekstem. Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. msh

Najlepszy jest tutaj tytuł i właściwie na nim mógłby się ten wiersz zakończyć
Cała reszta - takie trochę kręcenie się w miejscu. Ramiona, ramionami - miałam wrażenie, że to kobieta napisała. Kobieta trzyma w ramionach mężczyznę gdy ten... umiera ( tak przeważnie jest we wszystkich filmach ) Jak już ma się trochę lepiej, to z reguły on trzyma w ramionach swoją ukochaną. Dla mnie to żadna męska poezja. Sorry Mike